Most zsypowy (samowyładowczy) „Wojciech" zlokalizowany w rejonie ul. Wojciecha Drzymały w Zabrzu 20 kwietnia został wpisany do rejestru zabytków. Most jest związany z działalnością kopalni węgla kamiennego „Hedwigswunsch” (po 1945 r. funkcjonującej jako „Jadwiga”, a od 1948 r. jako kopalnia „Wincenty Pstrowski”) oraz linii kolei piaskowej (niem. Sandbahn), tzw. pyskowickiej kolei piaskowej należącej do 1945 r. do firmy „Sandbahngesellschaft der Gräflich von Ballestremschen und A. Borsigschen Steinkohlenwerke”, dostarczającej piasek podsadzkowy do kopalni.
Długa historia
Szacuje się, że most „Wojciech" powstał między między 1910 r. a 1913 r. Stanowił jeden z kluczowych obiektów infrastruktury punktu rozładunku piasku podsadzkowego w kopalni „Hedwigswunsch” oraz systemu transportu pyskowickiej kolei piaskowej. Most wraz ze zbiornikiem piasku znalazł się przy istniejącym już szybie wentylacyjnym i transportowym „Euling” pochodzącym z 1870 r. Tory - mostowy i objazdowy umieszczono na sztucznych nasypach, pomiędzy nieistniejącym już wiaduktem nad linią kolejową „Presußagu” (19,950 km) oraz wiaduktem nad dzisiejszą ul. W. Drzymały (20,420 km).
Most „Wojciech” w swojej pierwotnej formie z 1913 r. istniał do początku lat 70. XX w., a jego parametry, dostosowane były od początku do obsługi kolei normalnotorowej, zapewniły budowli użyteczność również w trakcie powojennej (po 1945 r.) rozbudowy państwowej sieci górnośląskich kolei piaskowych pod nazwą „Przedsiębiorstwo Materiałów Podsadzkowych Przemysłu Węglowego”.
